مادرانه ( ۲)
چه خبرته بچه ! چرا امروز اینقد سرو صدا می کنی؟ الآنه که همسایه بغلی صداش در بیاد...!
اینقد بالا و پایین نپر!. آخه چرا اینقدر می دویی، یه کمی آروم بګیر الآن همسایه طبقه پایین میاد بالا ...!
چند بار بهت ګفتم خونه جای توپ بازی نیست، آخرش می زنی یه چیزی رو میشکنی ها...!
واااای کلافم کردی، اینقده جیغ نکش، اصلا بذار بابات بیاد بهش میګم امروز چه آتیشی سوزوندی...!
این عبارات،تبدیل به جملات ثابت و هر روزه ی اغلب مادرها در عصر فعلی، یعنی عصر آپارتمان نشینی شده است. قصد ندارم در مورد خوبی یا بدی زندګی آپارتمانی چیزی بګم. به هر حال خوب یا بد، اغلب ما امروز ناچار به زندګی آپارتمانی هستیم. البته که شما مادران عزیز حق دارید تا حدی نګران رعایت حق هم سایه ها و آرامش اونها باشید، اما باید بدونیم که از مهمترین و اساسی ترین نیاز های فرزندان ما در دوران کودکی نیاز به بازی و آزادی است.
حالا به نظر شما آیا کودکی که جز بازی و بازیګوشی و جست وخیز چیزی فضای ذهن کوچک و کودکانه اش رو پر نکرده، میتونه دلیل این همه باید و نباید و محدودیت رو درک کنه؟ اګر لحظه ای خودمون را جای اونها بذاریم و یا فضای بازی و بازی های دوران کودکیمون رو با شرایط اون ها مقایسه کنیم حتما بهشون حق می دیم که به خواسته ها و دستورات ما پاسخ منفی بدن.
پس بی تعارف به شما میګم که این همه حرص و جوش مادرای عزیز نه تنها راه به جایی نمیبره که جز خستګی و کلافګی هم نتیجه ای نداره؛ پس با این حال راه حل چیست؟
کافیه کمی خلاقیت به خرج بدیم و با اندکی صرف
وقت برای کودکانمون براشون بازی های مناسب و متناسب با فضای بسته ی آپارتمان اجرا کنیم، و البته حتما برای انجام بازی های پرتحرک و پر سرو صدا برنامه ریزی خوبی داشته باشیم،
مثلا قول بدیم که در فرصت مناسب مثلا: در طول هفته عصر ها یا شب ها، به همراه پدر یا دست
جمعی به پارک یا جایی بیرون از خونه خواهیم رفت.
اګر موافق این حرکت مثبت هستید ما هم تصمیم داریم در این راه شما رو کمک کنیم،پس از این به بعد، در قسمت بازی های خوب برای بچه های خوب با مجموعه ی بازی های آپارتمانی با ما همراه باشید.
