یکی از بزرګ ترین دغدغه های ما والدین این است که؛ چګونه و در چه سنی خدا را به کودکمان معرفی کنیم؟ دغدغه ی بسیار خوب و به جاییست، اما نوع نګاه و زاویه ی دید ما به این مسأله بسیار مهم است!.
برای اینکه بتوانیم به یک سوال پاسخ درست بدهیم اول باید مطمئن شویم که آیا در ابتدا سوال درست و اصولی طرح شده است یا نه؟ به طور مثال؛ بعضی از ما مسأله را این طور در ذهن خود شکل می دهیم که « چطور باید کودکم را وادار کنم که به خدا اعتقاد پیدا کند؟ » این نوع نګاه کاملا اشتباه است!. ما هیچ وقت نمی توانیم کودکان را وادار به پذیرفتن تفکرات و اعتقادات خودمان کنیم، حتی اګر به ظاهر آن را قبول کنند،حتما روزی رهایش خواهندکرد، چون هیچ اعتقاد و باوری نسبت به آن نداشته اند. پس درست این است که بګوییم:
« چطور به کودکمان نشان دهیم که خداوند در زندګیش حضور دارد؟»
اګر چه ذهن کودکان ما ناتوان تر از آن است که مفاهیم سخت و عمیق معنوی را درک کند، اما بنا بر فطرت توحیدی خود خیلی زود با مفهوم « خدا » ارتباط برقرار می کند؛ به طور مثال بعنوان اولین قدم، او کلماتی در باره ی خدا از والدین خود می آموزد، مثل: « بسم الله » ګفتن را از مادر وقتی اولین قاشق غذا را به دهان کودک می ګذارد، و غذا که تمام شد مادر خوشحالی دست هایش را بالا می برد و می ګوید: « الحمدلله یا الهی شکر » و وقتی می خواهد ظرف ها را به آشپزخانه ببرد، از جایش که بلند می شود می ګوید: « یا الله » و ... .
یاد دادن خداپرستی به بچه‌ها، مثل یاد دادن دوچرخه‌سواری است. ما اول، دوچرخه را راه می‌اندازیم، بعد، وقتی کودکمان می خواهد پا بزند، او را روی
دوچرخه نگه می داریم. در نهایت، خود او است که باید دوچرخه‌سواری کند. بهترین کار ما این است که از سنین پایین شروع کنیم. اعتقادات خود را برای او بگوییم، برایش
مثال بزنیم و برای رفع بزرګ ترین نیاز کودکمان، ایمانمان را بوسیله ی رفتار و ګفتار به او نشان دهیم، تا به شناخت و درکش از خدا کمک کنیم.
به این ترتیب، نیروی معنوی و اخلاقی قدرتمندی به او داده ایم که یک عمر، دوام
خواهد آورد.
توجه به خدا و احساس نیاز به او، مایه آرامش روح و روان کودک می‌شود؛
زیرا این احساس، از ابتدا، در فطرت و نهاد انسان قرار داده شده و طبق فرمایش پیامبر عزیز: هر کس به دنیا میآید، بر اساس فطرت به دنیا می آید؛ یعنی با معرفت به اینکه الله خالق اوست.۱
از آنجا که پرداختن به این موضوع نیازمند توضیحات بیشتر است؛
به یاری خدا در مطالب آینده روش صحیح و راهکارهای مناسب انتقال مفاهیم خداشناسی را معرفی می کنیم، باما همراه باشید.
۱ـ محسن عباسی ولدی، من دیګر ما، جلد ۱، ص۶۹
